کوه نوردی در کنار لذت های بسیار٬ همواره همراه با خطرهای زیادی است. در طول سالیان دراز با تحقیقات فراوان و استفاده از تجربیات بسیار استانداردهای زیادی جهت ایمن شدن از خطرات تعریف شده است. هرکدام از این موارد در حیطه های مربوطه در دوه ها٬ کتب و جزوات آموزشی به تفصیل شرح داده شده اند. در ادامه این مطالب ۱۶ نکته که تحت عنوان قوانین ۴ در ۴ برای سلامتی کوهنوردان توسط اتحادیه جهانی کوهنوردی UIAA تدوین و منتشر شده است. به نظر می رسد که حتی عمل کردن به همین موارد مختصر هم دشوار به نظر می آید ولی مسلما بسیار مفید است و ما را در جهت انجام سالم تر کوهنوردی یاری می نماید.
قبل از ترک خانه جهت برنامه
۱. اهداف و سطح برنامه را با وضعیت واقعی٬ میزان سلامت و آمادگی جسمانی فعلی خودتان تنظیم کنید و با خودتان روراست باشید.
۲. هر گونه بیماری مزمن باید تا حد ایده آل درمان شود.به همراه داشتن داروی مصرفی به اندازه کل مدت برنامه را فراموش نکنید. حتما مقداری داروی ذخیره به صورت جداگانه جهت استفاده در مواقع از دست رفن منبع اصلی دارو به همراه داشته باشید.
۳. اگر در مورد سلامتی خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید.
۴. لوازم پزشکی مختص خود را فراهم کنید و پیش از برنامه نحوه استفاده از انها را فرا بگیرید. بیمه گر خوبی انتخاب کنید و قبل از حرکت حتما خود را بیمه کنید.
قبل از رفتن به کوه در محل برنامه
۱. گزارش محلی وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و از وضعیت راه ها و مسیرها آگاهی کسب کنید و برنامه خود را بر اساس این موارد هماهنگ کنید.
۲. در محلی مناسب یا نزد فردی مورد اعتماد برنامه خود را ثبت کنید. اطلاعاتی مانند مسافت برنامه٬ مسیر مورد نظر٬ زمان تخمینی برگشت و …
۳. لوازم اولیه و ضروری مانند خوراک و آب کافی٬ پوشاک اضافی٬ لوازم اورژانس٬ کیف کمک های اولیه٬ کیت بقا٬ عینک و کلاه و … را فراموش نکنید.
۴. شماره تماس های محلی خدمات امداد و نجات را یادداشت کنید.
در طول برنامه
۱. ۳۰ دقیقه اول مسیر را به آهستگی و آرامش حرکت کنید تا بدن شما به تدریج و به طور مناسب گرم و آماده شود.
۲. حداقل هر ۲ تا ۳ ساعت استراحت کنید و بخورید و بیاشامید ! باید کم بخورید ولی به میزان زیاد بنوشید. رژیمی غنی از کربوهیدرات های پیچیده مانند بیسکوییت و غلات مصرف کرده و از مصرف الکل بپرهیزید.
۳. کودکان و افراد مسن ذخیره فیزیکی محدودتری دارند و نیاز بیشتری به خوردن٬ نوشیدن و استراحت دارند.
۴. در ارتفاعات بالاتر از ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متر در صورت امکان و شرایط ارتفاع محل خوابیدن را بیش از ۳۰۰ تا ۵۰۰ متر در هر ۲۴ ساعت افزایش ندهید و پس از گذشت هر ۳ روز یک شب را اضافه بدون افزایش ارتفاع سپری کنید. بهتر است از خوابیدن در بالاترین نقطه ای که در طول روز به آن رسیده اید خودداری و جهت خواب از ارتفاع کم کنید.
در زمان بروز اتفاق
۱. در موقع خراب شدن هوا از قله یا خط الراس پایین بیایید٬ ارتفاع و یا منطقه را ترک کنید. در زمان طوفان از درختان بلند و ستون های برق دوری کنید. ازپناه گرفتن در غارهای کوچک و زیر طاقچه ها خودداری نمایید.
۲. افراد آسیب دیده یا بیمار به هیچ عنوان نباید تنها گذاشته شوند.(نکته: اختلاف ربان یک فاکتور خطر محسوب می شود! فردی که در کنار بیمار می ماند باید با او همزبان باشد.) درمان های لازم را انجام دهید و از سرد شدن فرد جلوگیری کنید و در صورت نیاز برای کمک تماس بگیرید.
۳. اگر فردی در هر نقطه ای از مسیر احساس ناخوشی و بیماری کرد به سرعت به چگونگی برگشت فکر کنید. اگر در ارتفاع بیمار شدید٬ بیماری شما به علت ارتفاع است تا زمانی که خلاف آن اثبات شود. از صعود بیشتر خودداری کنید و در صورت احیای بیماری شدید یا وخیم تر شدن حالتان به هر صورت از ارتفاع خود کم کنید.
۴.حواستان به دقت به موقعیتتان در منطقه بر اساس نقشه یا GPS باشد. آگاهی صحیح از محل دقیقتان به پیدا کردن شما توسط تیم امداد و نجات در موارد اورژانس کمک زیادی می کند.
مترجم: دکتر حمید بذرافکن٬ برگرفته از سایت رسمی اتحادیه جهانی کوهنوردی و UIAA
