گزارش صعود به قله نایبند

 گزارش برنامه صعود به قله 3005 متری نایبند خراسان جنوبی(پروژه سیمرغ)
20 الی 22 اسفند 99

جان فشانید و قدم در ره نهید / پای کوبان سر بدان درگه نهید
هست ما را پادشاهی بی خلاف/ در پس کوهی که هست آن کوه قاف
نام او سیمرغ سلطان طیور/ او به ما نزدیک و ما زو دور دور
(سفر سیمرغ منطق الطیرعطار رحمه الله)

 

قله نایبند بلندترین قله خراسان جنوبی یکی از قلل (طرح ملی سیمرغ ) است. این قله با ارتفاع ۳۰۰۵ متر بلندترین قله کوهستان نایبند می باشد که در منطقه دیهوک شهرستان طبس قرار گرفته و به بام استان خراسان جنوبی شهرت یافته است. روستای نایبند در ۲۲۰ کیلومتری شهر طبس و ۱۸۰ کیلومتری شمال شهر راور در استان کرمان قرار دارد

وجه تسمیه : نای به مسیر باریک و تنگ گفته شده. بند به معنی وصل کنند دو قسمت است. نای‌بند جایی است تنگه مانند که دو منطقه را بهم وصل می کند. نای‌بند طبس محل اتصال جاده شرقی، غربی کویر هست.

 فصل صعود: بهار و پاییز (ماه های فروردین – آبان ) لازم به ذکر است که طی تماس با اهالی بومی بخاطر کمی بارش و گرم شدن هوا پیشنهاد به صعود در همین ماه (اسفند) را داشتند.

مشخصات کلی قله نایبند :

ارتفاع قله : ۳۰۰۵

ارتفاع پای کار: ۱۶۸۰

مسیر رایج صعود : روستای نایبند -روستای علی آباد

مسافت پای کار تا قله : ٣۴٠\۶

دسترسی به آب : منظقه خشک و فاقد چشمه و رودخانه است.

وضعیت آنتن دهی موبایل : وضعیت انتن دهی در بیشتر نقاط مسیر خوب نیست.

نزدیک ترین مرکز درمانی : خانه بهداشت روستای نایبند

پوشش گیاهی : بادام کوهی، انجیر وحشی، ، بادام کوهی ، گون درختچه‌ای، زیره کرمانی و زیره سیاه را از انواع گونه‌های گیاهی این منطقه هستند.

پوشش جانوری : قوچ،میش سیاه‌گوش، روباه معمولی، روباه شنی، شغال، خارپشت ایرانی، تشی و خرگوش صحرایی از دیگر انواع پستانداران وانواع مار  ساکن این منطقه هستند.

پناهگاه حیات وحش «نایبندان» با وسعتی نزدیک به یک و نیم میلیون هکتار در شهرستان طبس، بزرگ ترین منطقه تحت مدیریت سازمان محیط زیست است که در سال 1374 منطقه شکار ممنوع اعلام شد و در سال 1380 به پناهگاه حیات وحش ارتقاء یافت.

بحش عمده این پناهگاه از دشت ها، شوره زارها و تپه ماهورهایی است که حاشیه کوه «نایبند» با ارتفاع 3 هزار  متر را فرا گرفته و وجود چشمه های آب شیرین در مناطق کوهستانی و حتی دشت ها، باعث حیات گونه های جانوری و گیاهی بسیاری شده و آن را به زیستگاه یکی از نادرترین گربه سان های جهان، یعنی یوزپلنگ آسیایی تبدیل کرده است.

امروز از 8 گربه سان باقی مانده در طبیعت ایران 5 گونه در پناهگاه حیات وحش، نایبندان، زندگی می کنند و در ارتفاعات صخره ای کوه نایبندان هم بزرگ ترین گربه سان ایران، یعنی پلنگ ایرانی بر قلمروی خود حکم می راند و کل و بُز و قوچ و میش، محبوب ترین رژیم غذایی آن را تشکیل می دهند.(منبع نشریه «یوزنامه» دو فصل نامه انجمن یوزپلنگ ایرانی)

شرح برنامه:

برای صعود این قله کوهنوردان می‌باید مجوز صعود را از طریق هیئت کوهنوردی خراسان جنوبی دریافت کرده و پس از هماهنگی‌های لازم وارد منطقه شد.

هفتم اسفندماه 99 اسامی اعضا بامداد به هیات کوهنوردی خراسان جنوبی (آقای ابراهیمی ) ارسال و هماهنگی های لازم انجام گرفت.

چهارشنبه 20 اسفند ماه 99 ساعت 4 بامداد با یک دستگاه اتوبوس از میدان معلم حرکت خود را شروع و از مسیر کرمان راور بطرف روستای نایبند حرکت کردیم. حدود ساعت 17 به روستای نایبند رسیدیم.

روستای نای بند یکی از نمونه های معماری پلکانی را داراست که عنوان ماسوله کویر را به خود اختصاص داده است.

با توجه به اینکه در شعاع حدود ۲۰۰ کیلومتری روستا، آبادی دیگری وجود ندارد، درختان نخل موجود در روستا همچون جزیره ای سبز در میان کویر به نظر می رسد.

پس از اسکان هماهنگی های  لازم با راهنما و آقای عباسی (راننده ون) انجام گرفت. بعلت خاکی بودن مسیر روستای نایبند به علی آباد بهتر است که از وسیله نقلیه محلی استفاده شود.

روز دوم:

ساعت 1 بامداد پنجشنبه 21 اسفندماه بیدار باش و ساعت 1:30 با دو دستگاه ون بطرف علی آباد حرکت کردیم. طول مسیر حدود 35 کیلومتر بوده که حدود یکساعت و نیم طول کشید. ساعت 3:30 با سرقدمی خانم مکتبی فرد و عقبداری آقای صادقی حرکت بطرف قله راشروع کردیم .

 کوهستان نایبند به مانند بیشتر کوهستان‌های کویری ایران دارای بستری سنگی و ریزشی است و به دلیل اختلاف گرما و سرما در این منطقه و همینطور به سبب کمبود آب و قرار گرفتن این کوهستان در کنار آب و هوای کویر عظیم لوت، نایبند را می‌توان کوهستانی؛ تماماً صخره‌ای و ریزشی قلمداد نمود. باید دقت کرد یافتن مسیر صحیح صعود این قله از میان یال‌های فراوان صخره‌ای این منطقه، نیازمند داشتن تجربه لازم، به همراه داشتن راهنمایی مجرب و محلی می‌تواند کمک شایانی جهت اجرای صعود این قله باشد .

 بعد از یکساعت به اولین گردنه و یال اصلی رسیدیم. مسیر صعود کاملاً صخره‌ای و نیمه ریزشی بود. ولی نیازی به دست به سنگ شدن نداشت. عبور از تیغه ها مستلزم آمادگی نفرات میباشد. بدلیل ریزشی بودن مسیر، سرعت حرکت مان کم است.

برای رسیدن به قله بایستی چندین فراز و فرود صخره‌ای را پشت سر بگذاریم و  گذر از میان صخره‌های ریزشی را ادامه بدهیم.

در ساعت ۱۱:۰۰ صبح پس از 7 ساعت صعود در کوهستانی ریزشی و صخره‌ای ولی بکر به قله ۳۰۰۰ متری نایبند صعود نمودیم.

دیدن پهنه بیکران کویر لوت از فراز این قله یکی از بی‌نظیرترین مناظر کوهستانی ایران است که قابل وصف نیست. نیم ساعت بر روی قله توقف و استراحت داشتیم. سپس از همان مسیر صعود، راه برگشت را در پیش گرفتیم.

این صعود هم در ساعت 19 به پایان رسید. دوستان سوار مینی بوس هایی که منتظر مانده بودند، شده و به روستا بازگشتیم.

 ** موقع فرود باید دقت نمود وارد دره‌ها و یال‌های دیگر نشد و دقیقاً همان یال صعود را جهت بازگشت انتخاب کرد.

روز سوم:

در ابتدای صبح کمی به گشت و گذار در روستا مشغول شدیم.

پس از آن در ساعت 8 صبح روز سوم از روستای نایبند حرکت کردیم. بعد از حدود ۱۵ ساعت و  رسیدن به شیراز، برنامه صعود قله نایبند به پایان رسید.

* توصیه ما به همه دوستان این است که این قله را هرگز بدون راهنما صعود نکنند. چون علی رغم ظاهری ساده، دارای مسیری بسیار گمراه کننده می باشد که پیدا کردنش بسیار سخت است و کوچک ترین خطر آن منجر به بالا رفتن زمان صعود می شود و حتی در مواقعی این اشتباهات منجر به گم شدن، پرت شدن و… می شود.

* تیم صعود به این قله توانایی جسمی و روحی داشته باشند.

* بدلیل نبود آب در منطقه هرنفر سه الی چهارلیتر آب یا نوشیدنی همراه داشته باشد .

* بودن بی سیم همراه تیم امنیت صعود را بالا می برد .

و در پایان از هیات کوه نوردی خراسان جنوبی و جناب آقای ابراهیمی که در اجرای این برنامه ما را یاری نمودند، بسیار سپاسگزاریم.

اعضای شرکت‌کننده در برنامه:

خانم ها؛ نسرین رییسی، پروانه نوروزی، سحردشتیانی، زهرا طاقدیسی، علیا مکتبی فرد، مژده  محمدی، کژال عاملی راد، فاطمه رضایی، میمنت قاهری، مژگان شرفیان، منصوره حاتمی، زهرا ایزدخواستی، مژده برخوردار، نجمه شاکرنیا، پروین برزگر، احلام جارزاده و مهری خسروانی (سرپرست)

آقایان؛ علی انوری پور(سرپرست)، هومن صادقی، سعید رحیمی، اردوان محمودی فر، اسماعیل محمد رفیعی، مصیب رییسی، غلامحسین علی زاده، فرزاد تابع بردبار، شهنام نوروزی

مسئول فنی: علیا مکتبی فرد

امدادگر: خانم ها مژگان شرفیان و سحردشتیانی و آقای اسماعیل رفیعی

مربیان همراه تیم : خانم ها طاقدیسی، مکتبی فرد، خسروانی، ایزدخواستی و انوری پور

راهنمای محلی: آحسین حسنخانی ومهدی اسماعیلی
مسیر پیمایش:  روستای نایبند -روستای علی آباد (حرکت به سوی جنوب غربی)

سرپرست :مهری خسروانی -علی انوری پور

گزارش از: مهری خسروانی