گزارش صعود به قله بیرمی

به نام خدا

 گزارش برنامه صعود به قله بیرمی استان بوشهر (طرح سیمرغ)

30 بهمن و 1 اسفند 1399

قله بیرمی در میانه استان بوشهر با ارتفاع ۱۹۶۰ متر بلندترین قله استان بوشهر و قله سی و یکم از طرح سیمرغ می باشد. این قله در سه کیلومتری شرق شهر خورموج و در امتداد شهرستانهای تنگستان و دشتستان و دشتی قرار دارد.

منطقه خائیز بین دو کوه بیرمی و کوه سرخ واقع شده و دارای پنج روستا به نامهای بنیون، گشی، مخدان، یخ و آشی است. به لحاظ شرایط ریست محیطی و آب و هوایی به منطقه گردشگری و توریستی تبدیل شده است.

روز اول (30 بهمن) :

صبح روز پنج شنبه ۳۰ بهمن، ساعت ۷ صبح از شیراز به طرف جاده فیروزآباد فراشبند حرکت کردیم. ساعت 13:00به شهر اهرم رسیدیم. طبق هماهنگی های قبلی به محل اسکان رفتیم. بعد از صرف ناهار به سمت شهرستان دلوار رفتیم.

در ساعت 15:00 به طرف ساحل زیبای دلوار، که نزدیکترین شهر ساحلی به اهرم بود، حرکت کردیم. در هوای بارانی، در ساحل دریا قدم زده و عکس گرفتیم. پس از صرف چای و شیرینی مجددا به سمت محل اسکان حرکت کردیم. طبق هماهنگی انجام شده با راهنما باید صعودمان را نیمه شب شروع میکردیم به همین دلیل شام را زود صرف کردیم. نکات و موارد لازم توسط سرپرست برنامه عنوان شد. ساعت 19:00 خاموشی اعلام شد تا همگی استراحت خوبی داشته باشند.

 روز دوم:

ساعت 24:00 بیدار باش اعلام شد. هوای دلچسب بعد از باران خودنمایی می کرد. ساعت یک بامداد سوار مینی بوس شده و به همراه راهنمای گروه آقای عبدالکریم جوادی به سمت خاییز، روستای گشی حرکت کردیم.

ساعت 2:00 بامداد جمعه ابتدای روستای گشی کنار امام زاده حضرت عباس از ماشین پیاده شده و پس از نرمش و گرم کردن، به سر قدمی خانم طاقدیس، پیمایش را در هوایی با مه غلیظ و رطوبت زیاد شروع کردیم.

بعد از عبور از مسیر نخلستان با صدای شرشر جوی آب به خان اول رسیدیم. خان اول شیب خیلی تندی داشت. هر چه ارتفاع بیشتر میشد مه و شرجی و رطوبت هم زیادتر میشد. بعد از طی ۴ ساعت و نیم به خان پنجم رسیدیم. مناظر زیبای جنگلی از ابر بسیار دل انگیز بود. کم کم خورشید طلوع کرد و تعدادی عکس ثبت کردیم. برای صرف صبحانه کمی استراحت کردیم. در راه درختان بادام کوهی و بوی آویشن و صدای کبک کوهی بسیار زیبا بود.

حرکتمان را در هوایی ابری-آفتابی همراه با باد ادامه دادیم. در ساعت 8:45 آخرین خان که همان خان هفتم باشد را پشت سر گذاشتیم. به خط راس رسیدیم. از آنجا در مسیر مستقیم با شیبی متوسط به سمت قله حرکت کردیم. منظره پشت سر بسیار بی نظیر بود. ساعت 10:00 با اجرای سرود ملی به قله پا گذاشتیم. لحظه ها را ثبت کردیم و قله را برای گروه بعدی خلوت کردیم.

در ساعت 10:25 برای پایین آمدن آماده شدیم. خآنها را یک به یک پشت سر گذاشتیم. در میانه مه در ساعت ۱۴ ناهار را صرف کردیم. (خان ۱_۳_۵ سخترین خان ها با شیب زیادهستند.)

منطقه سرسبز بود و آب و هوای بهاری داشت؛ خدا را شکر کل مسیر هوا عالی بود.

با یاری خداوند در ساعت 17:00 به روستای گشی رسیدیم. ساعت 24:00 به شیراز رسیدیم.

اسامی شرکت کنندگان:

خانم ها: فاطمه رضایی، صدیقه محمدی، کژال عاملی راد، پروانه نوروزی، شهربانو شبانی، آناهیتا نسیمی، زهرا طاقدیسی(سرپرست)

آقایان: حسین کشاورز، هومن صادقی، غلامحسین علی زاده، سیامک مهدوی خرمی، شهنام نوروزی

سرپرست: زهرا طاقدیسی

• بهترین زمان صعود: ماه های سرد سال، از اوایل آذر تا آخر اسفند
• مسیر رایج صعود: روستای گشی، تنگ روان یا روون
• کل مسافت پیمایش شده: حدود 22 کیلومتر
• آنتن دهی موبایل: بعضی از خان ها و خط الراس قله
• آب آشامیدنی کافی به همراه داشته باشید.

گزارش از: کژال عاملی راد