قله خلنو در قلب رشته کوه های البرز مرکزی و در شمال روستای لالون (از توابع فشم) و منتهی الیه دره وارنگرود قرار دارد. قله خلنو واقع در شمال شمشک و رودبار قصران، از شمال به دره رودخانه وارنگه‌رود، از شرق به دشت لار (محدوده‌ی لواسانات) و از غرب به‌وسیله خط‌الرأس هرزه‌کوه به منطقه دره رودخانه کرج متصل می‌گردد و از هر سو دارای شیب‌های تندی است. این قله سرچشمه اصلی رودخانه وارنگرود بوده که سرچشمه و منبع اصلی دریاچه سد کرج می‌باشد.
موقعیت جغرافیائی: خلنو، قله‌ای با ارتفاع ۴۳۷۵ متر است. در منطقه البرز مرکزی قرار دارد و بلندترین قله استان تهران است. خلنو و آزادکوه، هر دو حدود ۴۳۷۵ متر ارتفاع داشته و پس از قله دماوند و قله علم کوه سومین و چهارمین قلل مرتفع البرز مرکزی به شمار می‌روند.
مبدأ صعود: دسترسی به قله خلنو معمولاً از طریق یکی از سه راه زیر انجام می‌گیرد:
- عمومی‌ترین مسیر از طریق طریق روستای لالون (ارتفاع ۲۴۰۰ متر) به گردنه ورزاب، قله‌های برج و خلنو کوچک
- از طریق روستای شمشک (۲۶۰۰ متر) به قله سرک چال، برج و خلنو کوچک.
- از طریق دره وارنگه رود و دریاچه خلنو.
پس از گذر از فشم و سه‌راهی لالان، به روستای لالان و میدان اصلی روستا می‌رسیم که مبدا شروع برنامه است.
مختصری از روستای لالان:
لالان یا لالون از روستاهای دهستان رودبار قصران بخش رودبار قصران شهرستان شمیران استان تهران ایران است. به علت وجود گل‌های لاله، به این روستا لالگون، یا لالون گفته میشود. این روستا همچنین یک چشمه آب گازدار طبیعی ،که بومی‌های روستا به آن چشمه تلخاب می‌گویند،دارد. تورهای گردشگری زیادی برای بازدید از آبشار به منطقه می‌آیند.
چشم انداز قله:
- در امتداد غرب و جنوب غربی قله کلون بستک و خطالراس سرکچال ها که از طریق خطالراس هرزه کوه به قله برج واز طریق تیغه های ژاندارک به خلنو می پیوندد.
- در امتداد شمال غرب دره وارنگه رود و آزاد کوه و کمان کوه نمایان است.
- در امتداد شمال قلل نرگس غربی-شرقی نمایان است.
- در امتداد شمال شرق میش چال ، پالون گردن و جانستون نمایان است .
- در امتداد شرق نیز دشت لار دیده میشود.
پوشش گیاهی: گون، گلپر، لاله، شقایق، زرشک، سیرک، لوچک، گزنه، و… نام برد.
پوشش جانوری: پرندگانی همچون عقاب طلایی، هما، کبک، دری، چکاوک، هدهد و حیواناتی مانند گراز، قوچ، میش، کل و بز، خرس قهوه‌ایی، گرگ و … در این منطقه یافت می شوند.
وضعیت آب در منطقه: از ابتدای مسیر رودخانه وجود دارد که به دلیل دام و چندین گوسفندسرا استفاده از این آب توصیه نمی‌شود. چشمه تلخ‌آب در میان مسیر (قبل از آبشار) که به دلیل طعم و مزه ناخوشایند قابل آشامیدن نیست. بعد از آبشار و قبل از گردنه یک چشمه گوارا وجود دارد.
وضعیت آنتن دهی : تقریبا بعد از آبشار دیگر آنتن‌دهی موبایل نداریم. روی قله اطراف تابلو تا حدودی آنتن دهی موبایل داریم
محل شب مانی: فاقد جانپناه. محل برپایی کمپ ، کنار چشمه
نزدیک ترین مرکز درمانی : اورژانس روستای لالون
شرح برنامه:
در ساعت 22 سه شنبه 10 مرداد ماه 1402، با اتوبوس های بین شهری، عازم تهران شدیم.
روز اول:
به ترمینال بیهقی رسیدیم و در ساعت 10:30 با یک دستگاه وَن به سمت روستای لالون حرکت کردیم. بعد از رسیدن به روستا و صرف ناهار و استراحت، گشتی در روستا زدیم.روز
روز دوم:
ساعت 12 بامداد حرکت خود را از روستا آغاز کردیم. بعد از گذشتن از کوچه‌ها و باغ ویلاهای در حال ساخت، به دو راهی سمت راست که کوچه ورزا نام داشت رسیدیم.به در قرمز رنگ بزرگی که شبیه ورودی مرکز تفریحی بود رسیدیم. حدود 40 دقیقه طول کشید.
ساعت 2:40 پنج شنبه 12 مرداد، به چشمه تلخاب رسیدیم در کنار چشمه استراحت کوتاهی داشتیم. ساعت 3:50 آبشار خلنو با صدای زیبای آب در زیر نور ماه نمایان شد. تصمیم گرفتیم استراحتی داشته باشیم. محل آبشار لالان به دلیل وجود چندین سطح صاف و دسترسی آسان آب، محل شب‌مانی بیشتر تیم‌هایی است که قصد صعود دو روزه به قله خلنو را دارند.
بعد از آبشار شیب مسیر بیشتر شد. روند کلی حرکت به سمت شمال و شمال شرق است. (ارتفاع حدود ۳۵۰۰ ) به آخرین چشمه در مسیر رسیدیم. آب برای ادامه مسیر برداشتیم و به سمت گردنه ورزاب حرکت کردیم .
ساعت 6:20 زیر گردنه در ارتفاع 3570 صبحانه را صرف نموده و منتظر دو نفر از اعضا که کمی عقب تر بودند، ماندیم و پس از یک ساعت توقف به مسیر ادامه دادیم. در گردنه منظره بسیار زیبایی بود. قله برج، تیغه های ژاندارک (ژاندارم)، قله خلنو کوچک و بزرگ دیده می شد .
مسیر صعود به قله بعد از گردنه به دو شکل است. کفی سمت شرق گردنه به سمت اسبی چال و گردنه بین خلنو کوچک و بزرگ است، که پاکوب مشخصی دارد و تا زیر قله پیش می‌رود و با یک شیب زیاد به سمت شمال به قله می‌رسد. مسیر دوم مسیر قله برج، تیغه های ژاندارک(ژاندارم) ، قله خلنو کوچک و قله خلنو است. که تیم ما قصد صعود از مسیر اول را داشت .
در ادامه مسیر از کتار تیغه های ژاندارک (ژاندارم) در حالی که دماوند در سمت راست ما خودنمایی می کرد به کفی سمت شرق گردنه (موسوم به کاسه خلنو) مسیر قله را ادامه دادیم.
ساعت 11 به قله با ارتفاع 4375 رسیدیم. عکس یادگاری گرفتیم.
ساعت 11:45 از مسیر ریزال زیر قله به سمت پایین حرکت کردیم. در ساعت 14:15 به بالای آبشار رسیدیم. در چادر عشایری ناهار خوردیم و با چایی از خود پذیرایی کردیم. صفای چادر عشایری و زیبایی آبشار باعث شد که یک ساعت توقف داشته باشیم و سپس به مسیر ادامه دادیم
تونل های زیبای برفی و یخچال های در حال آب شدن، نمای زیبایی به مسیر برگشت داده است و از خستگی راه کم می کرد.
ساعت 19:30 به انتهای مسیر همان در قرمز رنگ بزرگ رسیدیم. با یک دستگاه نیسان به محل اسکان برگشتیم. شام بسیار لذیذی که توسط صاحب خانه ی عزیزمان آماده شده بود نوش جان کردیم.
روز سوم:
صبح جمعه ساعت 6 با یک دستگاه ون به سمت ترمینال جنوب حرکت کرده و ساعت 10 سوار اتوبوس شدیم. همه پس از صعودی لذت بخش و خاطره ای خوش ساعت 10 شب جمعه به شیراز رسیدیم .
اسامی شرکت کنندگان: خانم ها مهری خسروانی،مریم احمدی، مژده محمدی، محبوبه فرهادی، احترام شبانی، نرجس هنرور، مژگان شرفیان (مسئول فنی) ، سحر دشتیانی، حمیده فرمانی (سرپرست) و آقای حسین کشاورز
راهنما: آقای سید مظفر میر علی مرتضائی 09191761673
