گزارش برنامه پیمایش تنگه هایقر

گزارش برنامه پیمایش تنگه هایقر
آدینه 4 خرداد 97

تنگه ی هایقر به گرند کنیون ایران معروف است. گرند کنیون تنگه ای است در کشور آمریکا، که به عنوان عظیم ترین شکاف جهان شناخته می شود و هرساله بازدید کنندگان بسیاری دارد. پس ما چرا از همتای ایرانی اش دیدن نکنیم.
هایقر در لغت معنای مُردن یک فرد را می رساند. در این کشمکش ها، هرگاه یکی از جنگجویان قشقایی موفق به از پای در آوردن یک سرباز انگلیسی میشد، فریاد هایقر سر میداد تا همرزمانش از این واقعه آگاه شوند و امیدی مضاعف بر دل هایشان بتابد.
علت پدید آمدن تنگه هایقر در ابتدا فعل و انفعالات جغرافیایی بود و سپس جاری شدن آب رودخانه آن را تشدید کرد تا پدیده ای طبیعی شکل بگیرید که امروز به سبب عظمت و شگفتی اش با گرندکنیون آمریکا قیاس می شود. رودخانه ای که می پیچد و می تابد و از میان این تنگه ی تاریخی خودش را با نام مُند به خلیج فارس می رساند، هم اکنون عاملی است برای جذب گردشگران از نقاط مختلف به سوی هایقر. عمق دیواره هایش گاه به حدودا ۴۵۰ متر می رسند.
موقعیت جغرافیایی
تنگ هایقر در ۳۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فیروزآباد و بعد از روستای رودبال واقع شده است. این تنگ ما بین شهرهای قیر و کارزین در جنوب غربی جهرم واقع در استان فارس است. از شیراز که به سمت جنوب حرکت کنیم و به سوی هایقر راهی شوید، بعد از طی ۱۵۰ کیلومتر، به شهرستان فیروز آباد می رسیم. 35 کیلومتر بعد از فیروزآباد، وارد جاده ی قیر-فیروز آباد می شویم. در این جاده به سمت جنوب حرکت می کنیم. در این جاده نیز بعد از دیدن تابلوی “تاسیسات سد هایقر” و پس از طی حدودا 10 کیلومتربه سد هایقر _ شروع مسیر پیمایش تنگه زیبای هایقر _ می رسیم.
طول این دره ی شگرف، در منابع مختلف مابین ۸ تا ۱۴ کیلومتر تخمین زده شده، که با استناد به موثق ترین این منابع طول تنگه ی هایقر نزدیک به ۱۳ کیلومتر است. با توجه به قرار گیری این تنگه در استان فارس که اقلیمی خشک و کویری دارد، در این دره انواع گوناگونی از پوشش گیاهی را شاهد هستیم. یکی از گیاهان فوق العاده ی ناحیه ی تنگه ی هایقر، بادام وحشی است. عشایر و روستاییان از شاخه تلخ بادام وحشی، جارو می سازند و زمانی که از این جارو استفاده می کنند، تلخی شاخه ی بادام سبب فراری شدن حشرات از محل زندگی شان می شود. پوشش گیاهی درون دره در دیواره ها بیشتر بوروق(بادام کوهی) و بن(پسته کوهی) و در بستر دره ،بید و خرزهره و نیزار است. از هر گوشه ی هایقر صدای چلچله ها به گوش می رسد. چلچله ها یکی از انواع پرستوها هستند که در بالای دیواره های تنگه و در مرتفع ترین نقاط آن لانه هایشان را می سازند.
گزارش برنامه:
ساعت 6:15 دقیقه روز 4 خرداد 1397، تعداد 36 نفر از اعضا و مهمانان باشگاه کوه نوردی بامداد، شیراز را به مقصد فیروزآباد و تنگه زیبای هایقر ترک کردیم. با توجه به نظر سرپرست و به دلیل اینکه در زمان پیمایش دره گرمای نسبتا شدیدا ظهر افراد را اذیت نکند، صبحانه را در اتوبوس صرف کردیم. ساعت 9:00 به ابتدای جاده سد رسیده و راس ساعت 9:30 تمامی افراد آماده و کوله به دوش به سمت پایین سد و ابتدای دره حرکت کردیم.در طول مسیر شاهد درختان بادام کوهی و گل های خرزه فراوانی بودیم و دیواره های عظیم دره ما را به تحسین این دره شگرف بر انگیخته بود.
حدود ساعت 12 به محل تقریبا صافی بر بالای صخره ای رسیدیم که با توجه به نظر سرپرست برنامه آنجا را جهت استراحت و صرف ناهار انتخاب کردیم. برخی از دوستان در آب رودخانه آب تنی کرده و بقیه به استراحت در خنکای سایه صخره پرداختند.
ساعت 17 مسیر برگشت را در پیش گرفتیم و حدود یک و ساعت و نیم بعد به بالای سد رسیدیم. سوار بر اتوبوس شده و به سمت شیراز برگشتیم. در این برنامه، حدودا 9 کیلومتر راه طی شد. ساعت 22  به شیراز رسیدیم و برنامه با موفقیت به اتمام رسید.
*در طول مسیر دره آنتن دهی موبایل بسیار ضعیف و در بیشتر نقاط اصلا وجود نداشت.
** با توجه به بارندگی های کم اخیر منطقه در طول پیمایش دره درگیری خیلی مختصری با آب داشتیم.
*** آب آشامیدنی مورد نیاز به اندازه کافی همراه داشته باشید.
برای مشاهده سایر عکس های این برنامه، کلیک نمایید
تصویری از گرند کنیون:نفرات شرکت کننده در این برنامه:خانم ها: فرزانه ژیانی (سرپرست برنامه)، نغمه ابوقداره، فیروزه میرحسینی، لیلا کریمی، شکوفه خسروانی اردکانی، ماهرخ کشکولی، مریم محمدی، لیلا توانگر، زهرا توانگر، احلام جارزاده، مژده برخوردار، معصومه امیدی، مهری خسروانی اردکانی، سحر دشتیانی، مژگان شرفیان، معصومه نعمت الهی، زهرا ابراهیمیان، نسرین رئیسی اردکانی، صدیقه مقبلی اردکانی، سپیده ملکی ، الهام خورشیدی، لیانا دهقانی، فریده کارگرف طوبی ملک نسب اردکانی، ندا کرمی، مریم خواست خدایی، فاطمه آسیابانی، اعظم احمدی، پریچهر خرم
آقایان: سعید رحیمی، علیرضا دهقانی، علی انصاری، محسن خداکرمی، غلامرضا محمدی
گزارش از: نسرین رئیسی اردکانی